BEDİÜZZAMAN'I MEHDİ ZANNEDENLERE BEDİÜZZAMAN'IN CEVABI NE OLMUŞTUR?

-BEDİÜZZAMAN'I MEHDİ ZANNEDENLERE BEDİÜZZAMAN'IN CEVABI NE OLMUŞTUR?

RİSALE-İ NUR'UN ŞAHS-I MANEVİSİNİ HAKLI OLARAK HZ. MEHDİ TELAKKİ EDİYORLAR (olarak kabul ediyorlar). O şahs-ı manevinin de bir mümessili (temsilcisi), Nur şakirdlerinin (talebelerinin) tesanüdünden (dayanışmasından) gelen bir şahs-ı manevisi ve o şahs-ı maneviden bir nevi mümessili (temsilcisi) olan BİÇARE TERCÜMANINI ZANNETTİKLERİNDEN, BAZEN O İSMİ (Hz. Mehdi ismini)ONA VERİYORLAR. Gerçi bu, BİR İLTİBAS (karıştırma) BİR SEHİVDİR (hatadır, yanılmadır)... (Emirdağ Lahikası, s. 266)

Bediüzzaman Risale-i Nur'un şahs-ı manevisinin ve bu eserlerin yazarı olarak kendisinin de kimi zaman Hz. Mehdi olabileceğinin düşünüldüğünü, ancak bunun bir karıştırma ve hata olduğunu belirtmiştir.

Bediüzzaman burada "HAKLI OLARAK" deyimini, Risale-i Nur cemaatinin Mehdi kabul edilmesini haklı bulduğunu vurgulamak için değil, böyle bir kabulün kolayca düşülebilecek ve mazur görülmesi gereken bir hata olduğunu vurgulamak için kullanmıştır. Konunun geliş ve gidişinden, bu mana kolayca anlaşılmaktadır. Nitekim Bediüzzaman önceki satırlarda açıklanan sözlerinde de bu yanılgının Hz. Mehdi'nin dünya çapında yerine getireceği iki büyük görevinin gözardı edilmesinden kaynaklandığını belirterek bunun "HAKLI BİR GÖRÜŞ OLMADIĞINI" açıklamıştır.

Bediüzzaman, Risaleleri kaleme alan kişi olarak, Risale-i Nurlar gibi kendisinin de Hz. Mehdi olarak değerlendirildiğini, ancak bunun"BİR ZAN" olduğunu ifade etmiştir. "Zannetme" kelimesi gerçeklik değil, bir yanılgı ve aldanışın söz konusu olduğunu ifade eden bir kelimedir. Bediüzzaman, talebelerinin sadece Hz. Mehdi'nin önemli bir vazifesi olan iman hakikatlerini anlatma konusu yönünde bir değerlendirme yaptığını, ancak Hz. Mehdi'nin diğer iki vazifesi olan "İslam Birliği'nin sağlanması, tüm İslam dünyasının lideri olması ve İslam ahlakının dünyaya hakim kılınması"nın kendisinde görünmediği hususunu dikkate almadıklarını söylemiştir. Bundan dolayı da Risale-i Nur'a ve kendisine yapılan Mehdilik yakıştırmasının yalnızca bir "zan"dan ibaret olduğunu belirtmiştir.

Bunun yanı sıra Bediüzzaman "zannediyorlar" diyerek burada bir kez daha kendisini bu düşüncedeki insanlara dahil etmediğini ve onlarla aynı fikri paylaşmadığını ifade etmektedir.

Bediüzzaman, kendisinin veya Risale-i Nur'un Mehdi olarak kabul edilmesinin bir "İLTİBAS" olduğunu ifade etmiştir. "İltibas"kelimesinin anlamı "BİRBİRİNE BENZEYEN ŞEYLERİ ŞAŞIRIP BİRBİRİNE KARIŞTIRMAK"tır. (Yeni Lugat, s. 267) Dolayısıyla burada, birbirine karıştırılan ancak aslında birbirinden farklı olan iki kavram vardır. Bediüzzaman Risale-i Nur ya da kendisinin Hz. Mehdi olabileceğinin "zannedildiğini"; ancak gerçekte bunun "bir şaşırma ve bir karıştırma" olduğunu belirtmektedir.

Bediüzzaman bu karışıklığın, Risale-i Nur'un, Hz. Mehdi'nin üç temel görevinden biri olan "imanı kurtarmak" vazifesini üstlenmiş olmasından kaynaklandığını açıklamıştır. Bediüzzaman'ın açıkladığı gibi, tarih boyunca gönderilmiş olan tüm müceddidler Hz. Mehdi'nin görevlerinden bir tanesini yapmışlardır. Ancak Bediüzzaman da dahil olmak üzere "üç görev, hiçbir müceddid tarafından aynı anda yerine getirilmemiştir".

Dolayısıyla tarihte Mehdilik konusunda bunun gibi benzetmeler pek çok kişiye yapılmıştır. Ancak Bediüzzaman, "Hz. Mehdi'nin, hepsini birarada ve dünya çapında gerçekleştireceği görevlerini" anlatarak, bu Mehdilik iddialarının hiçbirinin doğru olmadığını ve Hz. Mehdi'nin ileride gelecek bir şahıs olduğunu açıklamıştır.

Risale-i Nur'a ve Bediüzzaman'a yapılan bu benzetmede de aynı durum söz konusudur. Bediüzzaman, Hz. Mehdi ile ilgili Peygamberimiz (sav)'in hadislerindeki ve İslam alimlerinin açıklamalarındaki izahlar ve özelliklerine dair verilen bilgiler dikkate alınmadığı için "bir şaşırma ve karıştırma" yapıldığını belirtmektedir.

Bediüzzaman, kendisinin veya Risale-i Nur'un Mehdi olarak kabul edilmesinin aynı zamanda bir "SEHİV" olduğunu söylemiştir."SEHİV"in kelime anlamı "HATA, YANLIŞ, YANILMA"dır (Yeni Lugat, s. 617). Bediüzzaman, kendisine ve Risale-i Nur'a Hz. Mehdi isminin verilmesinin bir "karıştırma" olacağını belirtmekle yetinmemekte, cümlesinin devamında bunun bir "sehiv" yani "hata"olacağını da ayrıca vurgulamaktadır. Bu son derece açık bir ifadedir. Eğer Bediüzzaman kendisine ve Risale-i Nur'un şahs-ı manevisine yapılan Mehdilik iddialarında herhangi bir doğruluk payı görseydi, kuşkusuz ki bunu bir "hata" olarak nitelendirmezdi. Açıkça bu iddiaların yerinde olduğunu ifade eden sözler kullanırdı. Bunun hata olduğunu belirtmiş olması, Bediüzzaman'ın bu konudaki kanaatini çok açık ve hiçbir itiraza yer bırakmayacak şekilde ortaya koymaktadır. Bediüzzaman, Risale-i Nur'un ya da kendisinin Hz. Mehdi olabileceği görüşünü kabul etmemektedir.

10- HZ. MEHDİ, HZ. İSA İLE BİRARADA FAALİYET YAPACAK MI?  VE HZ. İSA (AS) HZ. MEHDİ'NİN ARKASINDA NAMAZ KILMIŞ MIDIR?

Hattâ, "HAZRET-İ İSA ALEYHİSSELAM GELİR, HZ. MEHDİ'YE NAMAZDA İKTİDA EDER (uyar), TABİ OLUR." diye rivayeti BU İTTİFAKA(birleşmeye) VE HAKİKAT-I KUR'ANİYE'NİN METBUİYETİNE VE HAKİMİYETİNE (Kuran hakikatlerine uyulmasına ve tabi olunmasına)İŞARET EDER. (Şualar, s. 493)

Peygamber Efendimiz (sav) bir hadis-i şerifinde Hz. İsa'nın, Hz. Mehdi'nin arkasında namaz kılacağını bildirmiştir:

İmamları salih bir insan olan Mehdi olduğu halde, Beytü'l Makdis'e sığınırlar. Orada imamları kendilerine sabah namazını kıldırmak için öne geçtiği bir sırada, bir de bakarlar ki, Meryem oğlu İsa sabah vaktinde inmiştir. Mehdi, Hz. İsa'yı öne geçirmek için arkaya çekilir. Hz. İsa onun omuzlarına elini koyar ve ona der ki, "Geç öne namazı kıldır. Zira kamet (farz namazı kılmak için okunan ezan; namaza başlama işareti) senin için getirilmiştir."... (Ebu Rafi'den rivayet edilmiştir; İmam Şarani, Ölüm, Kıyamet, Ahiret ve Ahir Zaman Alametleri, Bedir Yayınevi, s. 495-496)

Bediüzzaman da, Peygamberimiz (sav)'in bu yöndeki bir hadisine dikkat çekmekte, bu olayın Hz. İsa ve Hz. Mehdi'nin çıkışının önemli alametlerinden biri olduğunu hatırlatmaktadır. Bediüzzaman sözlerinde ayrıca Hz. İsa ve Hz. Mehdi döneminde Allah'ın izniyle, İslam ahlakının tüm dünyaya hakim olacağını ifade etmektedir. Bu hakimiyete, Hz. İsa ve Hz. Mehdi'nin ittifakıyla yürütülecek büyük fikri mücadelenin vesile olacağını belirtmektedir.

Bediüzzaman bu sözünde Peygamberimiz (sav)'in sahih hadisleri doğrultusunda "HZ. İSA'NIN, HZ. MEHDİ İLE BİRLİKTE NAMAZ KILACAĞINI" belirtmiştir. Namaz, Rabbimiz'in insanlar için farz kıldığı bir ibadettir. Şahsı manevilerin birlikte namaz kılması, namazda imamlık yapmaları mümkün değildir. Bediüzzaman da bu gerçeğin kuşkusuz ki çok iyi bilincindedir ve bu sözleriyle, Hz. İsa'nın ve Hz. Mehdi'nin "BİRER ŞAHIS" olarak ortaya çıkacaklarını haber vermektedir. Hz. İsa, yeryüzüne önceki gelişinde namaz ibadetini yerine getirdiği gibi ikinci kez gelişinde de Allah'ın izniyle bu ibadetine devam edecektir. Kuran'da bu konu şöyle bildirilmektedir:

(İsa) Dedi ki: "Şüphesiz ben Allah'ın kuluyum. (Allah) Bana Kitabı verdi ve beni peygamber kıldı. Nerede olursam (olayım,) beni kutlu kıldı ve HAYAT SÜRDÜĞÜM MÜDDETÇE, BANA NAMAZI VE ZEKATI VASİYET (EMR) ETTİ." (Meryem Suresi, 30-31)

Ahir zamanda Hz. İsa ve Hz. Mehdi'nin mübarek şahısları ortaya çıkacak, Hz. İsa, Hz. Mehdi'nin imamlığında namaz kılacak, bu iki mübarek zatın yapacakları büyük fikri mücadele neticesinde İslam ahlakı yeryüzüne hakim olacaktır. Bediüzzaman pek çok sahih hadiste yer alan bu konuyu hatırlatarak, Hz. İsa ile Hz. Mehdi'nin geldiklerinde istişare içerisinde olacaklarını bildirmektedir. Bunun için her iki kutlu şahsın da aynı dönemde ortaya çıkmaları ve biraraya gelmeleri gerekmektedir. Ancak Bediüzzaman hayattayken böyle bir olay gerçekleşmiş değildir.

Bediüzzaman, Hz. İsa ve Hz. Mehdi'nin Kuran ahlakının tüm yeryüzüne hakim olması için ittifak edeceklerini bildirmiştir. İki dinin birleşmesinin İslamiyet üzerine olacağını hadislerle açıklayan Bediüzzaman, Kuran'ın tabi olunan kitap olacağını, onun hükümlerinin geçerli ve hakim olacağını bildirmiştir. Bu ittifak ve bu büyük gelişmeler henüz gerçekleşmemiştir ve Hz. İsa'nın gelişi ve Hz. Mehdi'yle birlikte namaz kılmaları gibi, bu tarihi olay da tüm dünya Müslümanları tarafından büyük bir heyecanla beklenmektedir.

11- MEHDİLİK KONUSUNU REDDEDENLER OLACAK MIDIR?

"Kıyamet alâmetlerinden ve âhir zaman vukuatından (olaylarından) ve Bâzı a'malin (amellerin) fazilet ve sevablarından bahseden hâdîs-i Şerife güzelce anlaşılmadığından, akıllarına güvenen bir kısım ehl-i ilim (ilim sahibi), onların bir kısmına zaîf (zayıf) veya mevzu (hadis) demişler. İMANI ZAYIF VE ENANİYETİ KAVİ (güçlü) bir kısım da, inkâra kadar gitmişler." (Sözler, s. 355)

Bazı insanlar, Hz. Mehdi'nin çıkacağı inancına sahip olmalarına rağmen, zaman geçtikçe bu inançlarında zayıflık göstermekte ve Hz. Mehdi'nin çıkışına yönelik bir endişeye kapılmaktadırlar.

Ahir zaman ile ilgili olayların bir kısmı hadislerde benzetmeler ile açıklanmıştır ve özel bir üslup taşımaktadır. Bediüzzaman da bu tür hadisleri herkesin iyi anlayamadığını belirtmiştir. Özellikle kendi aklına güvenen bazı ilim sahibi kimselerin ahir zaman hadislerine zayıf hadis diyeceklerini, imanı zayıf ve enaniyeti olan bazı kimselerin ise bu hadisleri anlayamadıkları için, içeriğini de inkar edeceklerini söylemektedir.

Oysa ki bilindiği gibi Peygamberimiz (sav)'in ahir zamanda Hz. Mehdi'nin ortaya çıkışı konusundaki hadisleri tevatür derecesindedir. Bunun anlamı şudur: Mehdiyet hakkında aktarılan hadisler, bu konuda yalan söylemek kastıyla aralarında anlaşmaları teknik olarak mümkün olmayan kişilerden, pek çok farklı kanal vasıtasıyla hadis alimlerine ulaşmıştır. Ayrıca dinimizde çok önemli bir kaynak olarak kabul edilen "Kütüb-ü Sitte"de de Hazreti Mehdi hakkında birçok "sahih" hadis bulunmaktadır. Kütüb-ü Sitte dışındaki diğer hadis kaynaklarında da Mehdiyetle ilgili pek çok sahih rivayet nakledilmektedir. Tüm ehl-i sünnet alimleri Hazreti Mehdi'nin ahir zamanda geleceği konusunda ittifak halindedirler. Çıkış yeri, zamanı, kimliği ve benzeri detaylar konusunda çeşitli farklı yorumlar bulunsa da Peygamberimiz (sav)'in müjdelediği bu şahsın geleceği ve İslam ahlakını yeryüzüne hakim edeceği hakkında muteber İslam alimleri arasında hiçbir görüş ayrılığı yoktur.

Bunun yanı sıra Peygamberimiz (sav) hadislerinde Hz. Mehdi'nin ortaya çıkışından önce bazı kimselerin "Hz. Mehdi gelmeyecekmiş, Hz. Mehdi yokmuş" gibi sözler sarf etmelerinin ya da Mehdiyet konusunu reddetmelerinin aslında Hz. Mehdi'nin ç?k?ş alametlerinden biri olduğunu bildirmiştir. Bu hadislerden biri şöyledir:

"İnsanların ümitsiz olduğu ve "HİÇ MEHDİ FALAN YOKMUŞ" dediği bir s?rada Allah Mehdi'yi gönderir..." (Ali Bin Husameddin el-Muttaki, Kitab-ul Burhan fi-Alamet-il Mehdiyy-il Ahir Zaman, s. 55)